İçimden cin çıktı,
Uzak kara zülküf dağının yadigarı.
Kanım boğazımı geçti sıcak bile değildi.
Ellerim terliydi ,limonata renkliydi.
Cinim zehir içti,
demirden kafes dilimi kesti,
Burnum asfalta sürttü,
İçimin cini kaçtı.
Seni düşünüyorum o kadar çok ki adını karıştırıyorum,
Bin ismin varmış içimde cinim kaçtı ya bulamıyorum,
Doğrusunu senin sana ne dediğini doğrulatamıyorum.
Seni düşünüyorum yine de gözlerimi avutamıyorum,
Bana çok yaşa de senin gibi üçkez hapşuramıyorum.
Belki erken ölürüm sensizsem artık hiç umursamıyorum,
Cinim nereye gitti kimse bilmez.
Zekiye türkü söyler günahtır bilmez,
Tükürdüğüm bıçak içimi kesmez.
Ararım ararım lensden gözükmez,
Cinim nereye gitti bilinmez...
haktan nuri
