Sade suya tirit

Bunca zaman sonra yine burada olmak durdu ve düşündü

 bir dakika içinde sanki bir hanayın serin ve sessiz kucağı gibi ama anca bir  katırın çift boğumlu Çerçi heybesiyle geçebileceği genişlikteki bu sokakcıklarda kaybolmak isterdi

Keşke dedi keşke Antebe hiç dönmeseydim 

İlk başta çok sevimli bir fikirdi tüm popüler fikirler gibi 

isim konarak başlamıştı her şey 

madem hem eli aş tutuyor hem eli boya kavanozundan çıkmıyor 

hem her şeyden uzak hem her şeye yakın olmak istiyor 

işte demişti kendi kendine bu tam bana göre

Bu gecenin sabahında ona hep alıştığı içten içe benimsediği adetlerin ve taşra yavaşlığının miyadını dolduracak bir payitaht esintisi ile pekçok davetlinin basının televizyonların şaşırtıcı övgülerine mazhar olan bir iş yapacaktı

Bildiğiniz bir sergi açılışı 

Toplamı 19 eser 

her birinin altında birer cümlelik aforizma birer vesikalık fotoğraf 

yere atılmış birer çiçek

Uzakta geçen 19 mutlu ya da mutsuz yıl 

Annesi çok güzel bir kadındı öyle hatırlıyor maharetli bereketli ve lezzetli bir eli vardı

Lakin babası her dem kendi annesinin daha güzel yemek yaptığını iddia eder biraz da istihza ile

Bakalım bu akşam hangi sade suya tirit var derdi

Annesi ellerini saklar ve susardı

Ellerine baktı 

beni nereden nereye sürüklediniz. 

Camekandaki afişe baktı

İlk el çizimlerinde ne kadar acemiymişim.  

çeşit çeşit parmaklar 

şekil şekil eller çizmişti bunca zaman ve şimdi sergisinin afişinde onu seyre durmuşlardı 

bu el çizimleri patates baskısı yapar gibi bir kolajla sergisinin adı olmuş en ucunda Şehriban mahlası ile birleşmişti

hayat seçeneklerden oluşur ekseri de ihmal edilen ihtimallerden değil mi?

nesebi kuru dul bir kadın vasfıyla  memleketinde aman o da neymiş resimmiş dedikleri bir sergi açmak veyahut iki elini yanlarına açıp bu daracık sokakta yürüyüp geçmişinde kaybolmak. 

Al sana seçenek dedi

Dudaklarını isirarak …