Veda

veda

önce ismini andım,
sert ama ılımlı,uzak bazen yakın,
söylenişi güzel ismini.
sonra bir kilit çevrildi,bir kapı açıldı;
anlattın
kalbi ve aklı bir cümlede.
"hani bilmek ve hissetmek farklıdır ya"
milad gibi bir andı,
bugün tarihe nakş düşüldü.
dedin ki;
"içimdeki ağaçların tutuşmaya başladığını,
ellerimin donduğunu hissettim."
bilmelisin
artık ben, ben olamayacağım.
ne biriyle ne diğeriyle.
sen olamazsan bende olamam.
gitme,gel.
bana sen iyi bak....

haktan nuri...