Deniz de var sessiz sedasız.
Hem uzak hem yakın,
Rıhtımın paslı zincirleri boylu boyunca.
Beyaz bir kelebek var,
Onu kovalayan da alaca bir kedi.
Ve mekanik ayaklar,
Kimi düz kimi tekerlekli.
Beyaz her şey,
Ama kireç beyazı.
Adı alçı tadı acı.
Garip bir kuş var ısrarla çığıran,
Hem şatafatlı hem eskimiş zamandan kalan.
Ve ah o manolya ağacı,
Heybetli ve orta yerde.
Tek bir çiçeği kalmış taa tepede,
Çınarları servileri kıskandıran.
Ben tüm bunları niçin gördüm sevgili
Ağlamak için mi?
"Acı çekiyor gibi olmak için", dedin
Bildin.
