nedensizce kalabalık yerlere gidiyorum.
üstüme geldikleri yerlerde durup,
yüzlere dikkatlice bakıyorum.
senden bir emare bulmak istediğim.
ve belki bir ümit,
sana tesadüf edebilmek.
bir zemberek sabırla kuruluyor gibi.
sen olmayan ne çok yüz görürsem,
seni görme şansım kesin artar gibi.
dağlara inmiş bir sis yavaşca açılır gibi,
yüzünün uzak bir pencerede,
akşam karanlığı otururken o sokağa,
belirivermesi
ve
dönüp gidişini görme şansım gibi.
saniyeler içinde.
kalabalıklar üstüme geliyor.
hepsi arkamda bir uçuruma
düşüp düşüp kayboluyorlar.
azalıyor hayat arkamda,
önümde bir sen kalıyorsun,
saniyeler içinde.
kalabalık nedensiz.
ben ...
haktan nuri..
