bir heykelini yapsam senin,
saçların toplu olurdu.
bir resmini dersem,
ayakların görünse kafi.
sesini bir fanusa koysam,
neyin olduğumu söylediğin
kelime kafi.
kokunu buhurdanlarda saklasam,
tüm çiçekler kıskanır.
tenin gibi kadifeler dokunsa,
sarınmak pek güzel olurdu.
adımlarının bebek yumuşaklığı ve
kalbinin tüy şefkati ve
gözlerinin benzersiz rengi ve
aklının alayin-i sema ışıltısı ve
hareketinin okyanus esintisi ve
parmaklarının milim nezaketi ve
dilinin eskimez letafeti ve
ülfetinin misk-ü amber teri ve
nabzının utangaç derinliği ve
sevdanın "unique" muhteşemliği de
bir roman olurdu
ama bilemedim ki sana,
şiirden ala yakışan
ne olurdu?
ve o şiir bende
ne zaman olurdu?
haktan nuri..
umut ve umutsuzluk hakkında
