kara elmas

Hatıraları güçlü tutmak ne kadar da zor dedi kadın.
Neyin alçakça silinip,yerine hangi gizli duygunun mışcasına gelip yerleşiverdiğinden,emin olamamak kadar belirgin bir fenalık barındıran.
Bir tek bakışlarından eminim ama dedi adam.
Hiçbir erozyonda erimeyecek kara elmas cüretinde yaşam bulan aşktan dökülmüş,som mağfiret saklayan.

haktan nuri..

kaşsız ve kirpiksiz

dün
endişeli bir vesile ile,
kaşsız ve kirpiksiz
insanlar diyarına gittim.
etraf :
renkli metalik ve modern,
ferah teknolojik ve serin
idi.

hayatın tezatı zaten bilindik iken
ısrarla gülen zalim kadınlar,
inatçı ütülü pantolonlar,
yabancı zor telaffuzlar,
bin yıllık çaresizliği
örtmeye mi,
göstermeye mi,
matuftu bilemedim.

kağıt gibiydi tırnakları,
tebeşir kireciydi suratı.
sima setredici tıbbi maske
ruhuma tokat gibi çarptı.
çukurunda kaybolmuş gözleri,
onlar dahi renksizdi.

artdeco ithal kanepenin
şekilsiz kolçağında,
bir uyku kucaklarken o tükenmiş bedeni.
ya açılmazsa gözleri korkusuyla,
benim bedenim sanki ayazda titredi.

onlar ölüyor hızla,
ve ben yaşıyorum
arsızca.
kaşsız ve kirpiksiz insanların diyarında
dün kendimden utanınca...

haktan nuri
06/07/2012

çilem/sizlik

güneş doğuyordu,
dalgalar hala uyuyordu,
çatımdaki beyaz güvercine,
yavuklusu gelmiş sokuluyordu.

yollarsa yürüyordu,
sahipsizdi erik ağaçları,
dallarını yolan olmuyordu.

camlar sıkıca örtülü,
kalenin yeni kilitli kapısı,
seni benden koruyordu.

kaptanlar uyuyordu.
şöförler uyuyordu.
kartondan kedi kulübeleri uyuyordu.
misal beni düşünseydin,
belki sen uyumuyordun.

rüzgar yüzünü sıvazlamış,
gelmiş de bana anlatıyordu.

"saçımda bir tırtıl buldum,
kaybolmasın istedim yuttum.
düşünce dizim kanamıştı.
geçmesin acım,
kabuğunu yoldum."

güneş doğuyordu.
çilem /(sen)sizlik
biri ölmeden biri doğuyordu.

haktan nuri.