Bugün aşkın kıymetini öğrendim.
Net ve sarih üstelik.
Tam yüzdoksanaltı lira,birazı da faizi.
Hani vouchere imza attın diye,
Ödeyeceğinden korktuğun o tatilde.
Devletin "Qua vadis" evrakı.
Üzerinde hem senin hem benim,
Adlarımızın olduğu yegane vesaik.
Her ne kadar benim arzu ettiğim,
Kırmızı ciltli defter olmasa da,
Yine de yanyanaydık ya.
Aylarca saklanmış benden.
Bilmem neden?
Kader tesadüf ettirince bana,
Boş vakit bahar arınmasında,
Ne yapacağımı bilemedim.
Çaresiz gidip bir veznede,
Aşkımı paraya tahvil mecburiyetiyle,
Ellerimle teslim ettim.
Ve öğrendim.
Mahalle röfleli bir kadın aldı elimden,
İsimlerimizi bile okumadı.
Aşkıma biçtiği bedeli ünledi,
Aldı kağıdı çizgiledi,mühürledi.
Bir çekmeceye selasız defnetti.
Elimdeki tek hakikatte gitti.
Şimdi bana kim inanır ki?
Desem,
Ben çok sevdim di.
Bedeli yüzdoksanaltı lira.
Birazı da kalan ömrüm,
Tüm faizi....
haktan nuri
10/05/2012