Kelime (yazılışını bilmediğim)

Böyle birşey işte hayat,

Alırken verir zannedersin,

Nerde,

Böylesi mutsuzluklarla kalıverirsin, 

Yalnız ve inanamıyorum nidalı bakışınla. 

Üçüncü şahıssın sen artık anca,

(Bir roman değil bir öykü değildir.Bir şiir asla istemez zaten seni.)

Adli vaka zaptında, 

Adı önemsiz eşkali belirsiz.

Tüm hayatlardan hızla uzaklaşan kişi olursun vakıa,

Kuru demirler ve (ekşimiş kevgir artığı) tarhanalar gibisin.

Masadan ittirseler düşeceksin. 

Bu muydu istediğin? 

Bu olabilir mi yerime seçtiğin?

Hadi git saçlarını kısalt filan,

Ya da oyna incik boncukla.

Oku "ya" bilirsen haydi,

Yaz bilmeden. 

Kaç ister insansız kalabalıklara.

Olmadı mı? 

Kafilesi göçmüş mevsimlik diyarlara.

Ne ben fikrinden ne kendinden kaçamazsın asla,

Örnekler gün gelir tükenip susunca.

Sevdasızlık ucuz askılı bluz.

Her yıl sadece senin bildiğin bir ay.

Matem ruhunu acıtır.

Ellerin is oldu artık, 

Dokunma.

O renkli çiçeklerin taş duvardan aktığı rüyaya.

Ayaklarını yıkayan olmaz ki bir daha, 

Kuvvetle tutarken dengeni parmak ucunda.

Susar konuşmaz insan yaban diyarında, 

Sıcak tek kalan aklımda,

Ve tertemiz bir su o adanın tek rıhtımında, 

Komünist zamandan kalma betonla.

Yalnızlık paçası uzun bir eşofman, 
Sensizlik mühim bile değilmiş.
İşte böyledir hayat,
Daha yazılışını bile bilemediğin kelimeler varken,
Ölür gidersin beyaz kağıtlarda.