Dava

Hızlı bir cümle kur bu vakit

Renkli ve resimli olsun ama biraz sararmış 

Hani unutulmuş da azıcık gölgesi kalmış 

Henüz sıcaklığı dilinin ucunda

Tadı dokuz voltluk yassı pili yaladığından üç saniye sonrası 

Acısı göğsüne top gelmişken aldığın ilk nefes hizası olsun

Sonuna nokta koy ihmal etme

Yerli yerince olsun her şey

Sahte pozlar ve kedi muhibbanı menopoz acurluğunu uzaklaştır

Sal gitsin

Tabii yapabilirsen

Yalnızlığını sakla

Tabii yapabilir/sen

Ölü bebeğin boynundan tut çıkmazda 

Zincirle sırtına yolla bilmeyen görmez tarzında 

Savrulurken o köşeden başka düze

Adımı kalbine unutturmak güç mü 

Sahte gülücüklerde 

Bir cümle söyle

Vakit çok geç 

Hece hece

İsmimi söyle 

Üç hece

///

Artık hatırlayamıyorum

Artık hiç

Oysaki

Derin bir nefes aldı

Hava gri ve ıslaktı

Içerisi sıcak dışarısı kuzey kadar soğuktu

Ağır bir tiner kokusu asılı kalmıştı eski levhaların kirinde

Hat ti zat

Suni bir aydınlık ve teknolojik bir yabancılık gelip oturmuştu en sevdiği yere

Çıt çıt çıkmıyordu

Hatırladığı heryere ziyadesiyle bastığı halde

Kıble kalkıp gitmişti erenlerin eteğinde

Deniz çekilmişti kireçten kıpırtılarla geriye

Küçük elleri ve daha küçük ayakları dokunamiyordu ki hafifçe

Külah giymişti semaya uzanan boynu

Sarı ve çirkin bir zevksizlikle

Kardesim cok severdi halbuki

Gurbette sılayı özlercesine

Zorlaşmıştı o kapıyı açmakta 

Bunca beklediğim halde

Acur bir metal 

Ağır bir keder

///

Asabi oldum

Ya yorgun 

Ya yaşlı 

Ya üzgünüm 

Dayım öldü 

Huzursuzum

Kuzine yok artık 

Sapan alüminyum demlik revolver masmavi alevle yanan gözlerdeki dava

Hiçbiri yok

İlk öğrettiği serinkanlı olmaktı 

O da yok 

Kelime (yazılışını bilmediğim)

Böyle birşey işte hayat,

Alırken verir zannedersin,

Nerde,

Böylesi mutsuzluklarla kalıverirsin, 

Yalnız ve inanamıyorum nidalı bakışınla. 

Üçüncü şahıssın sen artık anca,

(Bir roman değil bir öykü değildir.Bir şiir asla istemez zaten seni.)

Adli vaka zaptında, 

Adı önemsiz eşkali belirsiz.

Tüm hayatlardan hızla uzaklaşan kişi olursun vakıa,

Kuru demirler ve (ekşimiş kevgir artığı) tarhanalar gibisin.

Masadan ittirseler düşeceksin. 

Bu muydu istediğin? 

Bu olabilir mi yerime seçtiğin?

Hadi git saçlarını kısalt filan,

Ya da oyna incik boncukla.

Oku "ya" bilirsen haydi,

Yaz bilmeden. 

Kaç ister insansız kalabalıklara.

Olmadı mı? 

Kafilesi göçmüş mevsimlik diyarlara.

Ne ben fikrinden ne kendinden kaçamazsın asla,

Örnekler gün gelir tükenip susunca.

Sevdasızlık ucuz askılı bluz.

Her yıl sadece senin bildiğin bir ay.

Matem ruhunu acıtır.

Ellerin is oldu artık, 

Dokunma.

O renkli çiçeklerin taş duvardan aktığı rüyaya.

Ayaklarını yıkayan olmaz ki bir daha, 

Kuvvetle tutarken dengeni parmak ucunda.

Susar konuşmaz insan yaban diyarında, 

Sıcak tek kalan aklımda,

Ve tertemiz bir su o adanın tek rıhtımında, 

Komünist zamandan kalma betonla.

Yalnızlık paçası uzun bir eşofman, 
Sensizlik mühim bile değilmiş.
İşte böyledir hayat,
Daha yazılışını bile bilemediğin kelimeler varken,
Ölür gidersin beyaz kağıtlarda.