Basit birşey soracaktım.
Bugün içimden gelen ses sussaydı
Korkmayacaktım.
Cevaben sözlerinden,
Gürültüye karışıp yok olmasaydı.
Kulaklarım çınladı işte ondan bu akıl,
Sandım sen de bana ulaştın.
Yenice durulmuş bir su gibi hayat aman bulanmasın.
Adında aşk barındıran bir kasabada doğmak gibiydi,
Kassem olsun kimselere demedim,
Diyemezdim ki...
Belli de olmaz kalbin içi renk vermezsen.
Ense kökümde piştov patladığında çıkan o ince feryat gibi geldin kulaklarıma,
Bildim bildiğimdin sendin.
Biriken suallerim hücum etti,
Misal mutlu muydun?
Büyümüş müydün?
Sandalyeden ayakların yere değmiş,
Adadan bir delikanlıya varmış mıydın?
Annen baban iyilermiş sen her hafta peksimet aşı yapar onlara hatır sorarmışsın misal,
Mutluymuşsun ez cümle.
Adın hala rembetiko zili gibi söylenir miymiş.
O oğlancıklar sana bakar iç çeker miymiş.
Ah
Vah
Ya beni hiç fikir eder misin?
Ah ki vah
Edepsizin kızı...
Kulaklarımdaki o biteviye fısıltı sen misin?
Harabeden akan çiçeklerden saçına taç yapıp bana seyran durmuştun.
Taam eylemiştin sahipsiz incirden.
Mor ve mor gibi renklerden bir renkti ya,
Olmaz demiştin ya,
Ömrünü bir syrena çığlığı gibi ruhumda hapsedeceğini bilsen ne derdin?
Basit bir şey sordum,
Bilemedin...
